Przybliżony czas czytania: 4,5 min.
„Podejście do etyki łowieckiej zależy od kraju, regionu, osoby, grupy, czasu i wykształcenia” – stwierdził Jón Rúnar Guðjónsson, gdy zapytaliśmy, czym jest dla niego etyczne polowanie. Ten Islandczyk mieszkający obecnie w Danii i polujący w Szwecji ma na swoim koncie myśliwskie eskapady do wielu krajów. Dzięki tym wielokulturowym doświadczeniom zrozumiał, że etyka łowiecka nie jest czarno-białym zagadnieniem, które można wyczerpać jednym zdaniem. Poprosiliśmy go więc o rozwinięcie tematu, a teraz zapraszamy do zapoznania się z jego przemyśleniami.
To wszystko nie jest czarno-białe
Uważam, że podejście do kwestii etyki bardzo się różni w zależności od kraju i regionu. Dla mnie ważne jest, aby zawsze okazywać szacunek zwierzynie – niezależnie od jej wielkości. Nigdy nie przechodzę nad upolowanym zwierzęciem, ani nie traktuję go lekceważąco. Jestem wdzięczny za oddane przez nie życie, dzięki czemu ja i bliskie mi osoby możemy zjeść smaczny posiłek.
Etyka w dużym stopniu wiąże się także z ochroną środowiska. W Europie kontynentalnej strzelanie do ptactwa na ziemi jest zwykle uznawane za nieetyczne. Dzieje się tak, ponieważ, natura jest bogata w wiele gatunków ptaków, których upolowanie nie wymaga dużego wysiłku – zwykle wystarczą dobre umiejętności strzeleckie. Gdy jednak poluje się na pardwy na Islandii, trzeba wytropić stado ptaków, co wiąże się często z 15-kilometrową wędrówką w górzystym terenie. Dlatego strzelanie do nich na ziemi nie jest postrzegane jako nieetyczne, choć kontynentalne podejście ma wpływ na niektórych islandzkich myśliwych. Im więcej się poluje, poznając przy tym różne kultury, regiony i kraje, tym mniej czarno-biały rysuje się obraz, a etyka staje zależna od miejsca, gatunku i sytuacji.
Praktyka a błędy
Etyczne myślistwo to także znajomość swoich ograniczeń i umiejętność wyboru odpowiedniego zwierzęcia. W tym celu trzeba się szkolić i zdobywać doświadczenie. Uważam się za całkiem dobrego strzelca, ale popełniam błędy, które powstrzymują mnie od udziału w polowaniach pędzonych. Wolę mieć więcej czasu na wybór zwierzęcia, które chcę odłowić. Dlatego najbardziej lubię polowania nocne i z podchodu – zwłaszcza gdy mam dostęp do sprzętu, który pomaga mi podejmować właściwe decyzje.
Jednak posiadanie odpowiedniego sprzętu nie wystarczy. Trzeba być tego świadomym, a wielu myśliwym zaczynającym przygodę z lunetami termowizyjnymi lub noktowizyjnymi brakuje tej wiedzy. Dlatego w każdą środę wieczorem uczę zainteresowanych, jak korzystać z tego typu sprzętu. Mówię o regulacji dwóch najważniejszych elementów, które sprawiają kłopot wielu osobom. Pierścień regulacji dioptrii, który znajduje się najbliżej oka, należy ustawić tak, aby ikony na ekranie były idealnie ostre. Następnie trzeba nauczyć się regulować ostrość za pomocą pierścienia lub pokrętła, które zwykle znajduje się najbliżej obiektywu. Gdy opanuje się te dwie czynności, o wiele łatwiej jest wybrać odpowiednie zwierzę i prawidłowo wycelować broń, aby oddać etyczny, czysty i precyzyjny strzał.
Pomijając niedobór tego typu wiedzy, na szczęście nie widzę aż tak wielu błędów związanych z etyką czy bezpieczeństwem. Jednak niektórzy zapominają o rozładowaniu broni przed wejściem lub zejściem z ambony lub o pokazaniu innemu myśliwemu, przed zajęciem miejsca w samochodzie, że komora nabojowa jest pusta. Myślę, że wszyscy moglibyśmy się pod tym względem poprawić.
Jeśli chodzi o inne etyczne aspekty polowania, nie narzucam innym swoich poglądów. Podobnie jak religia i inne kwestie dotyczące życia prywatnego etyka jest częścią tego, kim jesteśmy i jak zostaliśmy wychowywani. To bardzo indywidualna kwestia. Gdy ktoś mnie o to pyta, mogę powiedzieć wyłącznie o moim sposobie postępowania i nie narzucam go innym jako jedynego właściwego. Ja również popełniałem i nadal popełniam błędy, ale się na nich uczę i staram się ich nie powtarzać.
Etyczny strzał
I wreszcie etyka strzelecka. Jeśli mówimy o etycznym strzelaniu, większość myśliwych zgadza się, że powinno ono skutkować możliwie jak najszybszą i bezbolesną śmiercią zwierzęcia. Ale zaraz potem pojawiają się różnice. Czysty strzał w głowę to bardzo szybki sposób na uśmiercenie zwierzęcia, ale jeśli nie będzie wystarczająco precyzyjny, ciężko ranne i trudne do wytropienia zwierzę może cierpieć nawet przez kilka dni, zanim padnie z głodu lub pragnienia. Dlatego większość myśliwych zgodzi się, że czyste i zgodne z zasadami etyki strzały powinny być skierowane w okolice serca i płuc (na komorę). Obszar trafienia jest większy, zwierzę nie będzie cierpieć i można łatwiej je odnaleźć.
Dla mnie etyka strzelecka wiąże się z uwzględnianiem wielu czynników, w tym gatunku tropionej zwierzyny oraz jej liczebności na danym obszarze. Kolejne elementy to odległość i roślinność. W gęstym lesie maksimum to dla mnie 80-100 metrów, ponieważ oddanie kolejnego strzału jest praktycznie niemożliwe. W otwartym terenie odległość może być znacznie większa, ponieważ często jest szansa na drugi lub trzeci strzał. Chociaż wszyscy życzylibyśmy sobie, aby wystarczył jeden.
Jednak jak już wspomniałem, zawsze może być inaczej. W przypadku polowania na zające z wykorzystaniem amunicji .17 HMR niemal zawsze oddaje się strzały w głowę, ponieważ jest to skuteczna metoda, która nie powoduje utraty mięsa, a ponadto jest to zwykle najbardziej widoczna część ciała tych zwierząt. Polując na sarny lub jelenie, celuję w okolice serca i płuc. Jeśli roślinność utrudnia podjęcie zwierzyny, zwykle celuję w kręgosłup, aby natychmiast położyć zwierzę, albo na wysoką komorę.
Podsumowując, etyka łowiecka to dla mnie przede wszystkim szacunek dla życia i natury, zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony ludzi, a także ograniczenie do minimum cierpienia zwierzyny. Bardzo ważna jest umiejętność przystosowania się do każdej sytuacji i środowiska, aby podejmować świadome decyzje, które przyczynią się do trwałego dobrostanu wszystkich gatunków.
Jeśli chodzi o inne etyczne aspekty polowania, nie narzucam innym swoich poglądów. Podobnie jak religia i inne kwestie dotyczące życia prywatnego etyka jest częścią tego, kim jesteśmy i jak zostaliśmy wychowywani. To bardzo indywidualna kwestia.
Jón Rúnar Guðjónsson
Przed zakupem jakiegokolwiek urządzenia noktowizyjnego lub termowizyjnego upewnij się, że jest to zgodne z lokalnymi przepisami i używaj go tylko wtedy, gdy jest to dozwolone. Ambasadorzy naszej marki pochodzą z różnych krajów i dużo podróżują, co pozwala im testować różne urządzenia. W żadnym przypadku nie zachęcamy do nielegalnego korzystania z naszych urządzeń ani nie popieramy takiego postępowania. Więcej informacji na temat ograniczeń dotyczących eksportu i sprzedaży jest dostępnych na stronie: Export and Sales Restriction Policy.