Ciekawe miejsca na zimowe polowanie

Riccardo Tamburini, ambasador naszej marki z Włoch, jest jednym ze szczęśliwców – zimą często wyjeżdża za granicę, aby towarzyszyć myśliwym w wyprawach i filmować je. Afryka była jednym z ostatnich celów jego podróży, podczas której uświadomił sobie, jest ważna jest znajomość lokalnych przepisów: „Korzystanie podczas polowania z urządzeń termowizyjnych, w tym termowizorów, może być tam niedozwolone. W Afryce często nie można polować w nocy, choć jest to możliwe, gdy celem jest lampart lub lew. W takim przypadku można używać urządzenia termowizyjnego wyłącznie do obserwacji. Bardzo przydaje się również do poszukiwania kozic podczas podchodu w lesie”.

Jego ulubione urządzenia do tego zadania? Lornetka termowizyjna Pulsar Merger LRF XP50 ze względu na wyjątkową jakość obrazu, a także termowizor Axion 2 LRF XG35 z uwagi na kompaktową konstrukcję. Co je łączy? Wbudowany dalmierz laserowy, umożliwiający dokładny pomiar odległości.

W przypadku tego drugiego trzeba przygotować się na wymagającą wyprawę. Zdaniem naszego ambasadora ze Szwecji, Night Vision Vikinga, muflony ze względu na odległe i trudno dostępne miejsca występowania i płochliwą naturę są trudne do wytropienia i upolowania. Mimo to ostatnio udało mu się zbliżyć do jednego z nich na nieco ponad 50 metrów, więc może Wam również dopisze szczęście?

Tak opisuje to Phil: „Można godzinami chodzić po wzgórzach, próbując znaleźć odpowiedniego jelenia. Jeśli uda się go dostrzec z pobocza drogi przez lornetkę lub urządzenie termowizyjne, trzeba znaleźć sposób, aby zbliżyć się do zwierzęcia, nie ujawniając swojej obecności. Tymczasem bardzo szybko może zmienić się kierunek wiatru i zdradzić naszą pozycję. Wtedy trzeba wymyślić plan B, który może oznaczać konieczność cofnięcia się i podejścia z innego kierunku.

Jeśli chodzi o samo polowanie, Jónowi Rúnarowi bardzo spodobała się tradycja rozpalania ogniska na każdym postoju: „Dzięki temu jest ciepło, przy którym można się ogrzać, ciepła kawa przez cały dzień, a także możliwość zamaskowania ludzkiego zapachu dymem. Zwierzęta są przyzwyczajone do zapachu dymu, dlatego się go nie obawiają”.

Mówi także, że polowanie na łosie w Laponii to w dużym stopniu praca zespołowa: „Nie ma znaczenia, komu i jak udaje się ustrzelić zwierzę. Gdy tak się stanie, cała grupa myśliwych rusza z pomocą i pomaga je zabrać. Aż miło było popatrzeć, jak dobrze zorganizowana grupa z odpowiednim sprzętem z poradziła sobie z tak dużym zwierzęciem w lesie. Możliwość wzięcia udziału w takim polowaniu była dla mnie dużym zaszczytem, o którym nigdy nie zapomnę.”

Poza tym kocham lasy, które dla mnie są czymś egzotycznym, ponieważ Lofoty nie rozpieszczają ich obfitością. Zima dopiero się zaczęła, a mnie już udało się wybrać na głuszce, co było naprawdę fajnym doświadczeniem. Mimo że nie miałam szczęścia w polowaniu, udało mi się pierwszy raz zobaczyć na żywo te niezwykłe ptaki. Sam sposób polowania jest również fascynujący.

Podchodziłam także jelenia i w śniegu jest to nieco inne doświadczenie. Co prawda łatwiej jest dostrzegać ślady, ale podchód po zamarzniętym podłożu może być trudny”.

Podmokłe tereny Luizjany są również także miejscem do zimowania dla słonek. Stan szczyci się dużą liczbą rodzimych gatunków ptaków i chociaż polowanie na nie jest dość wymagające, jest także spora szansa na sukces. A skoro mowa o słonce, nie można zapomnieć o jej eurazjatyckiej kuzynce – tajemniczej i trudnej do upolowania – która zwykle zimuje na południu Europy. Ambasador naszej marki, Riccardo Tamburini, niedawno opowiedział nam o zwyczajach łowieckich we Włoszech, dlatego zachęcamy do skorzystania z jego wskazówek, aby zapewnić sobie przewagę przed wyprawą na słonki. Niezależnie od tego, czy myśliwska pasja zaprowadzi Was do Włoch czy do odległej Luizjany.